این می‌شود تمام زندگی‌ام:

شعرهائی که نمی‌سرایم.

شعرهائی که می‌سرایم وُ دور می‌ریزم

انبار می‌کنم.

شعرهائی که می‌سرایم وُ می‌خوانم پیش ِ چشمان...

و شعرهائی که برای چشم‌ها می‌سرایم.

و شعرهائی که نیمه می‌خوانم

نمی‌خوانم برای چشم‌ها.

و شعرهائی که از چشم‌ها می‌کنم پنهان...

این می‌شود که تمام زیستن ِ من هراس...

شاعر نیستم

دزدم انگار،

که هیچ‌کس نباید صدای پای‌ام بشنود.

7/2/1384

بازنگری و ویرایش: 17/4/1386

ویرایش دوم: 18/4/1386