سوءظن، نوشته‌ی فردریش دورنمات، ترجمه‌ی
س. محمود حسینی‌زاد:
«بعد گفت که تمامش همین قوه‌ی تخیل است.
فقر قوه‌ی تخیل است که باعث می‌شود فلان بازرگان سربه‌راه و نجیب، در فاصله‌ی بین
پیش‌غذا و غذای اصلی، با معامله‌ای که انجام می‌دهد مرتکب جنایتی بشود که توجه هیچ‌کس
را جلب نکند؛ کم‌تر از همه توجه خود بازرگان
را، چون آن قوه‌ی تخیلی که بتواند متوجه این جنایت بشود، وجود ندارد. گفت دنیا به‌خاطر
همین اهمال‌کاری‌ها خراب شده و کم مانده به درک واصل بشود، و این خطری است به‌مراتب
بزرگ‌تر از استالین و تمام همپالکی‌هایش.»
ص. 31، نشر ماهی