فید «دیوارپرده»پ.ن.: «دیوارپرده»، پنجرهی کوچک گوشهی وبلاگم، یادگار آنروزهاست که به «گودر» میگفتم «گوگلریدر» و فکر میکردم شاید چندوقت یکبار کسی سری به صفحهی اصلی بزند و مثلاً جملهای را که چندوقتیست توی ذهنام بالا مانده یا ترانهای را که مدام گوش میکنم بخواند و بشنود، یا چیزهایی از همیندست...
گفتن ندارد که الآن تقریباً یا توی گودر هستی یا نیستی و از طرفی مثلاً همین «دیوارپرده» اگر گودری بشود که دیگر «دیوارپرده»ی اینجا نیست و دیوار خودش است و... بیخیال... فید «دیوارپرده» همان بالاست.