اران ابراهیمی یکی از بهترین دوستان صمیمی و قدیمی‌ام است؛ با این‌حال برای تحسین ِ هنر و خلاقیت‌اش هیچ نیازی به کمک گرفتن از حس رفاقت ندارم. در برابر توانایی‌ها و پشتکارش (حتی اگر رفاقتی هم در کار نبود) کاری جز ایستادن و به افتخار و احترام‌اش کلاه از سر برداشتن نمی‌توانستم بکنم.
بیشتر از این چیزی نمی‌گویم و پیشنهاد می‌کنم خودتان بیایید با مخلوقات جذاب و کوچک‌اش روبرو شوید و قضاوت کنید.
پ.ن.: نشانی دقیق‌تر: چهار راه پاسداران، میدان حسین آباد، خیابان وفامنش، نرسیده به میدان هروی، کوچه‌ی مظفریان، برج صدف، سالن اجتماعات