بعضی کارها برای آدم مهم میشوند. مثلا، مثل همین لینکهائی که از امروز گوشهی صفحهام اضافه شدهاند. از همان اولین روزهائی که نوشتن در اینجا را آغاز کردم، میخواستم به وبلاگها و صفحاتی که میخوانم لینک بدهم، و تقریبا هر بار با یک مشکل نادانانهی خودم! برخورد کردم و نتوانستم. اما بالاخره آزمون و خطا جواب داد و حالا به قول دوست وبلاگنویسی (که متاسفانه به خاطر نمیآورم نویسندهی کدام وبلاگ بودند، چون مدتها پیش این جملهشان را خواندم)، وبلاگم بال و پر دار شده*.
خلاصه فکر کردم حیف است حالا که بال و پر دار شده وبلاگم، حداقل یک یادداشت کوتاه دربارهاش ننویسم.
بعدا هم اگر شد سعی میکنم جدی ِ خودم! چیزی دربارهی مجاز فرافکنی! (غربزدائی شدهی همان هایپرلینک!) بنویسم.
پ.ن ظاهرا بیربط: در اینکه گاهی نام خودم را هم فراموش میکنم شکی نیست. نشان به آن نشان که سالهاست یادم رفته این "م.ک" اسمم چیست!
پ.پ.ن: کماکان در جستجوی راه حل مشکل وبلاگم با سیستم بلاگرولینگم. البته الآن به لطف دوستان عزیز (که سپاسگزارشان نیز هستم) کلکسیون خوبی از روشهای مختلف کار کردن با سیستم بلاگرولینگ دارم و تقریبا میدانم باید چه کار کنم آنجا، اما مسئله، مشکل ِ بلاگرولینگ با قالب من یا برعکس است.
پ.ن برای پ.پ.ن: اصولا مشکل با قالبهاست و یا بالعکس.
* راستی! به نظر شما این یعنی وبلاگ آلن هم لینک نداشته؟