تريبون فمينيستی ايران:
از درون متن:
...”انحراف“ وقتي ميتواند بروز كند، كه ما ”معيار“، ”اصل“ و ”حقيقتي“ را در انحصار خود داريم و هرگونه تخطي از اين حقيقت و معيار، انحراف تلقي ميشود. اما بهراستي كدام گروه در جنبش زنان ميتواند ادعا كند كه استراتژي كه در پيش گرفته ”فمينيستيترين“ و ”اصيلترين“ استراتژي است كه ديگر استراتژيها با فاصله گرفتن از آن، ”انحراف“ محسوب شوند؟ شايد در تفكر سنتي حاكم بر ناسيوناليسم، يا چپ سنتي ماركسيستي و گروههاي بنيادگراي اسلامي، ”اصل“ و ”معيار“ معنا پيدا كند اما لااقل در تفكر فمينيستي كه خود به ”انحرافي“ بودنش ميبالد، ديگر نميتوان سخن از انحراف گفت، آن هم در جامعهي سنتزدهي ما كه تازه جوانههاي جنبش مستقل فمينيستي درحال شكلگيري است.