نوشی ها رو فریاد بزنین.
نوشی گرامی
آرزو میکنم هرچه زودتر شما و فرزندانتان را دوباره شاد ببینیم.
هنوز نگران و غمگینم و
هنوز و همیشه هر کار که از دستم بر بیاید دریغ نخواهم کرد.
برایتان آرزوی پیروزی و صبر میکنم.
خبرچین:
نوشی تنها نیست.
یکی از دوستان گرامیام به تازگی وارد وبلاگشهر شده...
یادداشت اولش را که خواندم حسابی لذت بردم. به همان جالبی که حرف میزند مینویسد.
دارد یک کوهنورد حرفهای میشود و فکر کنم از دیدن عکسهای قشنگی که در وبلاگش میگذارد و خواندن یادداشتهای دوستانهاش شما هم لذت ببرید.
پس این شما و این هم
کوله پشتی
سروش کریمخان زند